27 Temmuz 2008 Metallica İstanbul Konseri ve Sonrası

Bir Metallica konserini daha coşkuyla yaşadık. Konser hakkında söylenebilecek çok şeyler var tabiki, zaten sitelerde forumlarda konser hakkında yüzlerce yazı yazılmıştır, ancak burada ne kadar anlatsak kelimelere dökmeye çalışsak da o ortam başka bir şey, ancak gidilip yaşanması gerekir.

Konseri tribünden seyrettiğim için her yeri gözlemleme fırsatım oldu. Saha içi oldukça coşkuluydu, özellikle saha içi bölümünün en önünde yaşanan izdiham, itişmeler tribünden rahatlıkla görülebiliyordu. Daha sonra orada bulunan arkadaşların anlattıklarına göre bayılanlar falan olmuş. Sahne önündeki boşluk ise o kalabalığın içinde resmen sırıtıyordu. Eğer bu kadar açgözlülük yapılmayıp sahne önü biletleri makul bir fiyatta olsaydı o sahne önü de rahatlıkla dolardı.

Çok değişik kesimlerden gelen insanlar vardı. Konserle alakasız tiplerin yanısıra, annesiyle konsere gelen çocuklardan tutun yaşını başını almış insanlara kadar oldukça geniş bir insan kitlesi bulunmaktaydı.

Metallica'dan önce The Sword, Pentagram ve Down grupları sahne aldı. The Sword genel olarak iyiydi. Pentagram her zamanki performansındaydı, yine aynı bilindik şarkılarını çaldılar. Açıkçası hep aynı hareketler, aynı şarkılar artık sıkmaya başladı. Yeni bir albüm çıkarmadıkları sürece bir daha Pentagram'ı izlemeyi düşünmüyorum. Daha sonra sahneye Down grubu çıktı, seyircileri coşturmaya çalıştılarsa da pek başarılı olamadılar.

Ve artık konser saatine çok az kala sahne önü de giderek dolmaya başladı. Sahne önü bileti alanlar avantajlarını kullanarak konserin başlamasına çok az bir süre kala saha içinde saatlerdir bekleyen topluluğun önlerinde yerlerini aldılar. Bu sırada saha içinden bir kısım topluluk sahne önüne sızmayı başardı, daha doğrusu geçmelerine göz yumuldu!

Saat 9 civarında organizatör Metallica'nın çıkacağı anonsunu yaptıktan sonra statta müthiş bir hareketlenme oldu. Dakikalar geçtikçe heyecan ve sabırsızlık giderek artıyordu. Bu sırada tribünlerde Meksika dalgalanması başladı. Bunu gören saha içinden bir topluluk da Meksika dalgalanmasını gerçekleştirdiler. Çok renkli görüntülerdi bunlar.

Setlist gayet iyiydi. Hemen hemen bütün meşhur, artık beyinlere kazınmış şarkılarını art arda çaldılar. Nothing Else Matters'ı James'le birlikte bütün stadın hep bir ağızdan söylemesi gerçekten görülmeye değerdi. Master of Puppets'ta o Master! sesinin yankısı ise hala kulaklarımda. One'ın açılışı ise tek kelimeyle mükemmeldi. O nasıl bir girişti öyle! St. Anger albümünden şarkı çalmamalarına sevindiğimi söyleyebilirim. Buarada setlistin Rock Am Ring konserindekine benzerliği de dikkat çekici.

Metallica üyeleri ilerlemiş yaşlarına rağmen performansları oldukça üst düzeydeydi. Herşeyiyle muheşem, dört dörtlük bir konser oldu. Metallica konsere gelen gencinden yaşlısına herkese unutulmaz anlar yaşattı. Ve konserin sonlarına doğru James tekrar geleceklerinin müjdesini vererek bizleri sevindirdi.